Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

ΛΙΓΗ ΤΣΙΠΑ ΡΕΕ

Σήμερα σας έχω νέα από τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο ΔΣ της ΕΡΤ. Ο ένας που υποστηρίζεται από την επίσημη ΠΑΣΚΕ), πήρε την πρωτοβουλία να ενημερώσει τους εργαζόμενους για τις θέσεις του στο ΔΣ της εταιρίας. Η ενημέρωση σύμφωνα με την ανακοίνωση που τοιχοκολλήθηκε, θα γινόταν σε δυο δόσεις. Μια στο κτήριο της ΥΕΝΕΔ την Τετάρτη 17 Μάρτη και μια στο Ραδιομέγαρο την επομένη. Και οι δυο ήταν προγραμματισμένες για τις 12.30 μμ. Καλή η πρωτοβουλία είπα μέσα μου (αρκεί να συνεχιστεί), αλλά αυτό το 12.30 μμ δε μου άρεσε.

Όπως μου είπαν οι φίλες μου που πήγαν στην ενημέρωση, ο εκπρόσωπος αυτολιβανίστηκε, είπε μερικές μισοαλήθειες, παρουσίασε την αφεντιά του ως τον ισχυρό μοχλό που σήκωσε το βάρος της συλλογικής σύμβασης των εργαζομένων στην ΕΡΤ και χειροκροτήθηκε από την κλάκα του, που παρέστη και στις δύο συγκεντρώσεις. Ακόμα μου είπαν ότι ευτυχώς που δεν ήταν εκεί ο άλλος εκπρόσωπος (αυτός που δεν υποστηρίζεται από την επίσημη ΠΑΣΚΕ), γιατί μάλλον θα κατέληγαν μαλλί με μαλλί.

Όμως εγώ έχω μια απορία. Τι νομίζεις ότι είναι η ΕΡΤ ρε εκπρόσωπε; Καφενείο με θαμώνες; Από πού κι ως που καλείς σε συγκέντρωση τον κόσμο στις 12.30 μμ; Σε ποιους απευθύνεσαι; Στους αργόσχολους; Στους περαστικούς; Στους συνταξιούχους; Σε ποιους τέλος πάντων; Τι θα πεις στον πρόεδρο του ΔΣ της εταιρίας, που συμμετέχεις, αν σε ρωτήσει, “Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα κύριε να καλείς τους εργαζόμενους να έρθουν να σε ακούσουν εν ώρα εργασίας; Τσιφλίκι σου είναι η ΕΡΤ;”. Αμ οι εργαζόμενοι από την άλλη, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά σου; Αλλά αυτούς εσύ και οι όμοιοί σου τους έχετε μάθει αλλιώς. Σου λέει ο εργαζόμενος: Τι θα μου κάνουν; Έχω το συνδικάτο που θα καθαρίσει. Ρε ουστ από κει χαραμοφάηδες όλοι μαζί. Ανεύθυνα ανθρωπάκια, που μάθατε να κάνετε και κριτική και θέλετε όχι να λύσετε, αλλά να μάθετε σε άλλους να λύνουν διαφορικές εξισώσεις και ολοκληρώματα, ενώ δεν ξέρετε ακόμα την προπαίδεια. Μάθετε οι νεότεροι και θυμηθείτε οι παλιότεροι ότι η δουλειά είναι δουλειά, ο συνδικαλισμός συνδικαλισμός και ο χαβαλές χαβαλές. Δεν γίνονται όλα μαζί. Δεν είνα σαν το σαμπουάν. Τρία σε ένα.

Έρχομαι τώρα στον άλλο εκπρόσωπο. Είχα πάει στο Ραδιομέγαρο σήμερα για κανένα ποντικάκι (ενημερώνω και τις άλλες γάτες, ότι το υπόγειο του ραδιομεγάρου είναι τίγκα στο ποντίκι) και αφού γευμάτισα, ανέβηκα στον πρώτο όροφο με τους ωραίους γάτους για να φλερτάρω λιγάκι και να χαζέψω τους όμορφους και τις όμορφες που μπαινόβγαιναν στο κτήριο. Ξαφνικά βλέπω από το παράθυρο τον άλλο εκπρόσωπο των εργαζομένων, που είχε σταματήσει το αυτοκίνητό του (ενώ πήγαινε να το παρκάρει) και μιλούσε με δυό γνωστούς του. Το ωραίο ήταν ότι ο κύριος εκπρόσωπος των εργαζομένων πήγαινε να παρκάρει, σε χώρο που υπάρχει για τα στελέχη της εταιρίας και η πρόσβαση εκεί ελέγχεται από ανακλινόμενες μπάρες. Άλατις να πούμε και στελεχάρα ο εκπρόσωπος. Δε πα να ταλαιπωρούνται οι εργαζόμενοι ψάχνοντας μέρος να παρκάρουν. Αυτός ότι ώρα κι αν έρθει θα βρει τη θέση του να τον περιμένει. Κοτζάμ μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου σου λέει. Ρε ουστ από δω και συ μαζί με τους άλλους, που παίρνουν τα μυαλά σας αέρα με το παραμικρό.

Αυτά για σήμερα. Ελπίζω αύριο να σας έχω κι άλλα νέα.

gatapetalomeni@gmail.com