Ο διχασμός του συνδικάτου στην ΕΡΤ, βαδίζει το δρόμο της επιτυχίας. Οι επικεφαλής των ομάδων που έχουν σχηματιστεί, είναι έτοιμοι να σκοτωθούν μεταξύ τους «για το καλό των εργαζομένων». Υπάρχουν και οι άμυαλοι, οι μωροί, που αποζητούν την ενότητα αλλά αυτούς ποιος τους ακούει;
Κάποια φίλη μου γάτα μου πάσαρε μια ανακοίνωση που είχε βγει πριν από καιρό και έλεγε ότι τα λεφτά που είχαν δοθεί μέχρι τότε σε δικηγόρους και δικαστήρια προκειμένου να δοθεί απάντηση στο ερώτημα «ποιος είναι ο καλύτερος για να μας οδηγήσει στον δρόμο της αρετής», ήταν καμιά εκατοστή χιλιάδες ευρώ. Κάποιες ψιλοαντιρρήσεις ακούστηκαν τότε για το ποσό, κάποια μα, μου, σου, αλλά επί της ουσίας μηδέν. Ουσιαστική διάψευση για αυτό, δεν δόθηκε ποτέ και από κανέναν. Αλλά και γιατί να δοθεί. Σου λένε οι μάγκες που χειρίζονται τις καταστάσεις. Τι είναι εκατό χιλιάρικα; Τρίχες. Με αυτά θα ασχολούμαστε; Ούτε ένα σωστό διαμέρισμα δεν αγοράζεις. Άντε κανα δυαράκι βία τριαράκι σε περιοχή βου. Της ξευτίλας πράματα. Ενώ αν με το ισόποσο των εξόδων, να πούμε, θα μπορούσαμε να αγοράζαμε ένα τριάρι στην Αγία Παρασκευή (μεγάλη η χάρη της), τότε θα είχε νόημα το έξοδο. Ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχει και η Εκάλη. Υπάρχουν και τα lofts στο γκάζι. Βουρ λοιπόν για τις διακόσιες χιλιάδες και βάλε. Μιλάμε για 70.000.000 δραχμές δηλαδή σε δικαστήρια και δικηγόρους.
Παρεμπιπτόντως να πω ότι η ίδια φίλη μου γάτα, που ξέρει καλά από αυτά, με διαβεβαίωσε ότι τα δικαστήρια θα δώσουν οπωσδήποτε λύση μέχρι το 2100 μΧ. Μετά από αυτό ησύχασα. Χώρια ότι με όσα θα δώσουμε μέχρι τότε θα αγοράζαμε όλο το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Αυτά για να μη μας λένε ψιλικατζήδες μερικοί μερικοί. Άντε και καλό Πάσχα, γιατί λέω να πάρω την αδειούλα μου και να κάνω κατά χωριό μεριά να φάω καμιά ξεροψημένη πέτσα που μου αρέσει τρελλά. Τώρα βέβαια άμα μου σφυρίξουν κανένα τρελλό, ας είναι καλά η τεχνολογία, θα σας κρατήσω ενήμερες/ους.
