Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ ...

Για πείτε και σε μένα ρε παιδιά, εκείνοι οι συνδικαλιστές που αποφοίτησαν με άριστα από τον συνδικαλισμό και που η διοίκηση εκτιμώντας τα απεριόριστα προσόντα τους, τους τοποθέτησε σε νευραλγικές θέσεις της ΕΡΤ, τι γίνονται; Κάτι τέτοια κελεπούρια δεν πρέπει να χάνονται. Χαλάλι και στα λεφτά που παίρνουν, αφού είναι πιστοποιημένο ότι οι στρατηγικές και εμπνευσμένες επιλογές τους, έχουν εκτοξεύσει την ΕΡΤ στα ουράνια της επιτυχίας και των διακρίσεων.
Τόσα και τόσα μηνύματα έχω πάρει από ένα σωρό γάτες και γάτους. Όλοι (μα όλοι) κυριολεκτικά λατρεύουν αυτά τα πανάξια και πολύ λεπτά στους τρόπους στελέχη, που ελάμπρυναν με την παρουσία και τη δράση τους, τόσο το χώρο του συνδικαλισμού, όσο και τον υπηρεσιακό στίβο, τον οποίο διακόνησαν με ευαισθησία και καλλιέπεια. Γιαυτό όλες και όλοι πίνουν νερό στο όνομά τους και σκέφτονται με τρόμο την ημέρα που η βιολογική ανημπόρια θα επιφέρει τον μοιραίο αποχωρισμό (γιατί αποχωρισμό για άλλους λόγους, δεν μπορώ να μπανίσω από τη θέση που βρίσκομαι).
Με την ευκαιρία να πω, ότι τα παντελόνια καμπάνα ξανάρχονται στη μόδα και έτσι αν υπάρχει κανένας που να αρέσκεται να σηκώνει τα μπατζάκια του ίσα με τα γόνατα (και αν είναι δυνατόν και ακόμα παραπάνω) όταν κάθεται, δεν θα έχει απολύτως κανένα πρόβλημα να το κάνει απρόσκοπτα.

gatapetalomeni@gmail.com