Ωραία φάμπρικα έχουν στρώσει καμπόσοι εν ενεργεία, αλλά και συνταξιούχοι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ. Διαβάστε το κόλπο.
Ένας, ας πούμε σκηνοθέτης που δουλεύει στην ΕΡΤ, κάνει αίτηση στο ΔΣ της εταιρίας και ζητά άδεια παράλληλης απασχόλησης. Ανοίγει παρένθεση. Κατά το παρελθόν η άδεια δινόταν ή όχι, ανάλογα με τις σχέσεις (καλές ή κακές αντίστοιχα), που είχε ο αιτών με τους συνδικαλιστές. Κλείνει η παρένθεση.
Παίρνοντας αυτή την άδεια μπορεί να πάει να σκηνοθετήσει μια παραγωγή, η οποία στη συνέχεια θα πουληθεί στην ΕΡΤ. Έτσι η ΕΡΤ πληρώνει δυο φορές τον σκηνοθέτη. Μία ως υπάλληλό της και μία (έμμεσα), ως συντελεστή της εξωτερικής παραγωγής. Αυτά ως προς τους εν ενεργεία. Οι συνταξιούχοι πάλι έχοντας τις γνωριμίες τους στον εσωτερικό μηχανισμό της ΕΡΤ, υποβάλουν προτάσεις για εξωτερικές παραγωγές, τις οποίες προσπαθούν να προωθήσουν δια των γνωριμιών που διαθέτουν, κόβοντας έτσι δουλειά από πολλούς νέους, που προσπαθούν να δουν στον ήλιο μοίρα.
Αυτό το ωραίο κολπάκι που εξυπηρετεί διάφορα κυκλώματα, επεκτείνεται και σε άλλους τομείς δραστηριοτήτων της τηλεοπτικής αλυσίδας. Παράδειγμα. Ένας εργαζόμενος, στήνει μια εταιριούλα παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, στην οποία εμφανίζει ως ιδιοκτήτη τον αδερφό του, ή τη γυναίκα του, ή τα παιδιά του. Στη συνέχεια μέσα από τις γνωριμίες που έχει στην ΕΡΤ, συμμετέχει στη διεκδίκηση της ανάληψης των παραγωγών που προκηρύσσει η ΕΡΤ. Για να μη σου πω ότι είναι ο ίδιος που προωθεί την προκήρυξη συγκεκριμένων παραγωγών. Αν αυτό δεν είναι αθέμιτος ανταγωνισμός έναντι των νέων φουκαράδων που πασχίζουν να γίνουν γνωστοί την αγορά, τότε τι είναι;
Το ίδιο βιολάκι παίζεται και με άλλους. Στήνονται πχ εταιρίες ενοικίασης τηλεοπτικού εξοπλισμού, που ενώ ανήκουν σε φαινομενικά άσχετες με κάποιον εργαζόμενο επιχειρήσεις, (ενώ στην πραγματικότητα κρύβονται από πίσω υπάλληλοι της ΕΡΤ), αναλαμβάνουν να ενοικιάζουν στην ΕΡΤ μηχανήματα, έχοντας πάντα πλεονέκτημα έναντι άλλων, αφού γνωρίζουν αυτούς που θα κρίνουν την καταλληλότητα ή μη του εξοπλισμού. Τώρα βέβαια θα μου πείτε: Που είναι το παράνομο σε όλη αυτή τη ιστορία; Οπότε εγώ θα αναφωνήσω με ένα ουρανόμηκες νιαούρισμα: Α ρε πελώριε Βουλγαράκη θεέ, έγραψες ιστορία ρε αμίμητε.
gatapetalomeni@gmail.com
