Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

ΣΕΒΑΣ ΣΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ

Περνώντας κοντά από το γραφείο του είδα τρεις μαθητές του να αποχωρούν βαδίζοντας ανάποδα. Προφανώς για λόγους σεβασμού δεν ήθελαν να του γυρίσουν την πλάτη.
Όλα κι όλα. Στο μεγαλείο πρέπει να υποκλινόμαστε. Γιαυτό και πρέπει όλοι να κλίνουμε γόνυ μπροστά στον συνδικαλιστή γερόλυκο που αν και απόμαχος, καθοδηγεί με απέραντη νουνέχεια τους υποτακτικούς του (ή τους προσκυνημένους κατά την προσφιλή του έκφραση), που μπαινοβγαίνουν στο γραφείο του, αντιλαμβανόμενοι ότι αυτό είναι κάτι που το οφείλουν όχι μόνο στον δάσκαλό τους, αλλά κυρίως εις εαυτούς. Διότι πως αλλιώς θα βαπτιστούν στα νάματα της σοφίας που ο ανυπέρβλητα μεγάλος έχει επί σειρά ετών αποθεματοποιήσει και τώρα διαθέτει απλόχερα με καλωσύνη και (ιδίως) με παντελή ανιδιοτέλεια; Είναι ένα χάρμα της φύσης να βλέπεις τον δάσκαλο να έχει μπροστά του τους μαθητές του που τον παρακολουθούν με ευλάβεια, ενώ αυτός φυσώντας και ξεφυσώντας σα τζομπάνης και μέσα από το αρρενωπό και δασύ μουστάκι του, ραίνει ενίοτε με σταγονίδια σάλιου όσους έχουν την εύνοια της τύχης να βρίσκονται πλησίον του.
Σα βασιλιάς, σα γεννημένος αρχηγός φροντίζει τους παρατρεχάμενούς του, όπως ο αετός απλώνει τις τεράστιες φτερούγες και σκεπάζει τα παιδιά του. Τόχουν αυτό οι Κρητικοί. Τα ίδια έλεγε και η Μαρίκα για τον γκαντέμη.
Πέραν όμως των ατέλειωτων πνευματικών χαρισμάτων που τον κάνουν να υπερέχει, διαθέτει και εξωτερικά χαρίσματα, όπως για παράδειγμα τις υπέροχες γάμπες του, με τις οποίες θηλυκά και αρσενικά είναι αθεράπευτα γοητευμένα. Γιαυτό και ο Mr. Big παίζει το παιγνιδάκι του επιδεικνύοντάς τες με άφταστο ερωτισμό και αφήνοντας τους περί αυτόν καθήμενους αλλά κυρίως τις καθήμενες, να φαντασιώνονται με αγωνία αυτά που υπάρχουν πιο πάνω.
Αδυνατώ να συνεχίσω. Η συγκίνηση που αισθάνομαι μου έχει κυρτώσει τόσο πολύ την πλάτη, που σκέφτομαι να πάω να βρω κανα γάτο να ξεδώσω.

gatapetalomeni@gmail.com