Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΧΑΡΑΜΟΦΑΗΔΩΝ (ΝΥΝ & ΠΡΩΗΝ)
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να μεταβάλλεται (διότι στην ουσία αυτό ακριβώς έγινε) η μισθολογική κατάσταση κάποιου, χωρίς αυτό να γίνεται ανοιχτά, ώστε να αποτελεί κίνητρο και για τους υπόλοιπους, για να επιδιώξουν και αυτοί μια αντίστοιχη μελλοντική δική τους απολαβή αυτού του είδους.
Στην ΕΡΤ δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Αντιθέτως. Τα κριτήρια που πρυτάνευσαν για να αμειφθούν κάποιοι, ήσαν αδιαφανή. Όσοι αμείφθηκαν πήραν μέρος σε αυτή τη σκοτεινή διαδικασία, τηρώντας σιωπή. Αυτό το επικερδές για μερικούς κολπάκι, ήρθε στο φως χάρη στην αγανάκτηση μερικών που έβγαλαν τα γεγονότα στο φως, προκαλώντας την εκ των υστέρων παρέμβαση των ελεγκτών δημόσιας διοίκησης, που ξεκαθάρισε το τοπίο, εκθέτοντας το χυδαίο διοικητικό καθεστώς που χαντάκωσε την ΕΡΤ, τινάζοντας τα ελλείμματα στα ύψη.
Άκουσα ότι υπήρχε και μια περίπτωση συναδέλφου, που δυσανασχέτησε όταν διαπίστωσε ότι ήταν και αυτός στη λίστα των ευνοούμενων που είχαν λάβει bonus και θέλησε να επιστρέψει τα χρήματα που του δόθηκαν. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Αυτόν θα τον βάλουμε στο σωρό μαζί με όλους τους άλλους που «έκαναν την πάπια»; Αν ναι, τότε λυπάμαι αλλά πρέπει να πω ότι κάτι δεν πάει καλά στον τρόπο με τον οποίο πορευόμαστε.
gatapetalomeni@gmail.com
Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010
ΟΙ ΧΑΡΑΜΟΦΑΗΔΕΣ (ΝΥΝ & ΠΡΩΗΝ) ΤΗΣ ΕΡΤ
Ώρες ώρες μούρχεται να βγάλω τα νύχια και να πάω να ξεσκίσω όσους (όπως έδειξαν τα αποτελέσματα των ερευνών των ελεγκτών δημόσιας διοίκησης), μοίραζαν εκατομμύρια ευρώ εις εαυτούς και ημετέρους (δυστυχώς υπάρχουν ακόμα πολλοί που τα τσεπώνουν χοντρά), ενώ άφηναν τους εργαζόμενους της ΕΡΤ χωρίς συλλογική σύμβαση το 2009, με τα γνωστά σήμερα αποτελέσματα. Το κακό που προξένησαν (εκτός της γενικότερης υποβάθμισης της υπηρεσίας και τα ελλείμματα), είναι ότι δημιούργησαν στον Ελληνικό λαό την εντύπωση ότι η ΕΡΤ είναι γεμάτη από χαραμοφάηδες που οικονομάνε bonus, χωρίς να δουλεύουν.
Κάποιοι που άσκησαν αυτή την καταστροφική πολιτική, ακούγεται ότι την έχουν κάνει στο εξωτερικό (αυτό το μάθημα το έχει παραδώσει ο Χριστοφοράκος). Κάποιοι άλλοι έχουν βολευτεί σε θέσεις στον ιδιωτικό τομέα (τι είδαν και θαύμασαν όσοι τους προσέλαβαν;) και αποκαλούν τώρα πολιτική δίωξη το ξεμπρόστιασμα που τους έκαναν οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης.
Εκτός όμως από τους διοικητικούς παράγοντες που ουσιαστικά εγκλημάτησαν, υπάρχουν και αρκετοί συνδικαλιστές που είχαν συνταχθεί απόλυτα με αυτή την τακτική και νοοτροπία, κουρελιάζοντας κάθε έννοια συνδικαλισμού και δημιουργώντας την αντίληψη ότι το εργατικό συνδικάτο αποτελείται από μια δράκα ξεπουλημένων, που νοιάζονται για το τομάρι τους και για κανέναν άλλο.
Για όλους αυτούς ένα πράμα ταιριάζει να πει κανείς. Ρε ουστ από κει ξετσίπωτοι. Ουστ από κει.
Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010
ΟΠΟΙΟΣ ΠΗΔΑΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΛΟΥΚΙΑ ...
Εδώ ως γάτα επιτρέψτε μου να αναφωνήσω: Γειά σου ρε γάτε.
Η κίνηση της δημοσιοποίησης των ονομάτων όσων είχαν πάρει τα περίφημα μπόνους από την προηγούμενη κατάσταση (ο κόσμος τόχε τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι), δείχνει τη διάθεσή σας να μη χαριστείτε σε όσους συνεργάστηκαν με το καθεστώς της αναξιοκρατίας και της ευνοιοκρατίας. Για αυτό είμαι πολύ χαρούμενη.
Μένει τώρα να δούμε τα κριτήρια που θα θεσπιστούν, για την αξιολόγηση των υποψηφίων για τις θέσεις υπευθύνων που έχουν προκύψει και που θα προκύψουν, μετά την αυτονόητη απομάκρυνση όσων αποδεδειγμένα συνέβαλαν στο σημερινό κατάντημα της ΕΡΤ. Εκεί σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα.
gatapetalomeni@gmail.com
Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010
ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΘΝΙΚΟ ΧΟΥΪ
Γιατί πρέπει ντε και καλά πολλά από όσα συμβαίνουν στον δημόσιο βίο μας να είναι τόσο, μα τόσο δήθεν; Γιατί;
«Το δικαίωμα στην απεργία είναι ιερό», διατυμπανίζουν οι κυβερνώντες. «Ουδείς μπορεί να κρατάει την κοινωνία όμηρο εν ονόματι οποιωνδήποτε συμφερόντων», λένε την άλλη στιγμή.
Δε μου λέτε ρε παιδιά, πως τις φαντάζεστε τις απεργίες εσείς που λέτε τα παραπάνω; Ότι καθόμαστε όλοι γύρω γύρω και λέμε τραγουδάκια, χτυπώντας τα χεράκια; Ή πιστεύετε ότι πρέπει να γίνονται μόνον όταν δεν έχουν επιπτώσεις στην κοινωνία; Ή να απεργούμε σαν τους Ιάπωνες, που έχουν μετατρέψει την απεργία σε διαμαρτυρία, την οποία καταδεικνύουν φορώντας ένα περιβραχιόνιο; Τι σόι καραγκιοζιλίκια είναι αυτά. Γιατί θέλετε να κάνετε το μαύρο άσπρο και το άσπρο μαύρο;
Τα πράγματα δεν είναι δα και τόσο πολύπλοκα. Οι διαμαρτυρόμενοι δια της απεργίας, κάνουν δύσκολη τη ζωή πολλών και ασκούν πίεση στην κυβέρνηση, που είτε ικανοποιεί τα αιτήματα των απεργών είτε όχι. Αν δεν τα ικανοποιήσει και οι απεργοί επιμένουν, ενώ η κυβέρνηση κρίνει ότι η απεργία βλάπτει ευρύτερα τη χώρα και τα συμφέροντά της, τους επιστρατεύει και αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος αυτής της ενέργειας.
Τα άλλα όλα είναι παραμύθια, αποπροσανατολίζουν και πολλαπλασιάζουν τα προβλήματα. Α και κάτι ακόμα παρόλο που η απεργία των φορτηγατζήδων έχει λήξει. Οι κυβερνώντες ας γνωρίζουν, ότι η επιστράτευση είναι σαν το πιστόλι (επηρεάστηκα και ΄γω από τα πολλά που κυκλοφορούν στη γύρα). Άμα το τραβήξεις πρέπει να πυροβολήσεις. Αλλιώς ... βάλ΄το εκεί που ξέρεις.
gatapetalomeni@gmail.com
Κυριακή 8 Αυγούστου 2010
ΧΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Οι ενδιαφερόμενοι για την ανάληψη θέσεων σε υψηλά πόστα, έχουν βγάλει μαχαίρια και τα ακονίζουν. Μερικοί που βλέπουν να μην πραγματοποιούνται οι επιδιώξεις τους, λένε με ύφος δήθεν (το δήθεν βλέπετε είναι το εθνικό μας επίρρημα): Εμένα δε με ενδιαφέρει η θέση. Τι δεν ενδιαφέρει ρε ψωριάρηδες, που ο κώλος σας κάνει νααα για να ψηλοκαθήσει.
Με λίγα λόγια στην ΕΡΤ γίνεται ο χαμός του χαμού και άντε να δούμε που θα βγάλει το πράμα.
gatapetalomeni@gmail.com
Σάββατο 7 Αυγούστου 2010
ΤΙ ΄ΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ Μ΄, ΤΙ ΄ΧΑ ΠΑΝΤΑ
Αν και δεν συμμερίζομαι απόλυτα αυτές τις απόψεις, εν τούτοις πρέπει να πω ότι αν και εφόσον οι δραστηριότητες των συνδικαλιστών, περιοριστούν στα τέσσερα ντουβάρια της Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ., τότε χαΐρι δε θα δούμε. Τα φαινόμενα που καλλιεργούνται από αυτή τη στάση, είναι η αναποτελεσματικότητα και η παραλυσία, την ώρα που το συνδικάτο οφείλει να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή να δραστηριοποιηθεί και να γνωστοποιήσει στον κόσμο τα προβλήματα, προσπαθώντας να αντλήσει λύσεις μέσα από αυτή την επικοινωνία.
Οι όποιες επιτυχίες που το συνδικαλιστικό κίνημα έχει να επιδείξει τον τελευταίο καιρό, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελούν άλλοθι για να ξαναγίνει η ομοσπονδία φορέας εξυπηρέτησης εξατομικευμένων περιπτώσεων εργαζομένων που έξω και πέρα από κάθε θεσμοθετημένη διαδικασία, επιδιώκουν να ικανοποιούν τις βλέψεις τους και τις ενδοϋπηρεσιακές τους επιδιώξεις.
Καλά θα ήταν λοιπόν να αποφύγουμε να λέμε τι ΄χες Γιάννη μ΄, τι ΄χα πάντα, βλέποντας το καινούργιο μέσα από τη στενή συνεργασία και αλληλοενημέρωση εργαζομένων, συνδικάτου.
Αυτό άλλωστε δεν είναι το ζητούμενο σε κάθε δημοκρατική σχέση;
gatapetalomeni@gmail.com